Safari!!!
Door: Ilse
Blijf op de hoogte en volg Ilse
21 Oktober 2008 | Ghana, Accra
Hey lieve allemaal!
Hierbij dan mijn verslag van de Safari!
Gisteren heb ik het verslag van de laatste 2 weken erop gezet, dus niet vergeten om die ook te bekijken;)
Veel liefs en tot snel!!!
Donderdag 16 oktober t/m zaterdag 18 oktober
Donderdag 16 oktober 2008
Vanmorgen ging de wekker al om 04.15uur. Dit omdat we naar Mole National Park gaan!!! Dat is een beschermd natuurgebied in het noorden van Ghana waar ook heel veel wilde dieren leven. Makkelijk gezegd: We gaan op Safari!!! Om 05.00uur zou iemand ons op komen halen met een tro tro. Deze hadden we voor de komende drie dagen afgehuurd. Isaac had deze voor ons geregeld, maar al snel bleek dat de chauffeur te laat zou komen. Uiteindelijk kwam hij pas om 07.00uur aanrijden!Daar baalden we natuurlijk heel erg van, maar goed nu konden we dan toch vertrekken :). In totaal waren we met 7 studenten, Romy, Bart, Sharon, Kim, Isabeau, Marjolein en ik. Onze chauffeur stelde zich voor als Frank, maar dat ging niet uit zichzelf. Gedurende de 17uur durende reis hebben we allemaal een oogje mee in het zeil gehouden. Dit vooral omdat we wisten dat Frank maar 3 uur had geslapen. Hij was gisteren terug gekomen van Mole, dus toen had hij ook al zo’n lange reis achter de rug. Onderweg hebben we zitten kletsen en af en toe zijn we ergens gestopt om wat te kopen. De tijdschriften waren allemaal al snel gelezen dus het waren een lange 17 uur. Maar goed, we weten waar we het voor doen. ’s Avonds kwamen we pas om 23.45uur aan bij het motel van Mole National Park. Er bleken nog een paar kamers vrij te zijn, dus we kregen 3 keer een 3persoonskamer. Bart, Romy en ik hebben toen een kamer gedeeld. Eenmaal in bed sliepen we alle drie erg snel, want we waren best moe van de reis.
Vrijdag 17 oktober 2008
Opstaan!!! Dat was wat er door mijn hoofd heen schoot toen om 06.15uur de wekker ging. Vandaag gaan we op Safari! Om 07.00uur zou de safari beginnen. Het enige nadeel hieraan was dat we niet van te voren konden ontbijten, want dat kon pas vanaf 07.00uur. Toen we eenmaal bij de verzamelplaats voor de safari waren bleken er erg veel belangstellende te zijn vandaag. We moesten wachten op onze gids, omdat er nog een paar gidsen bij moesten komen. Ondertussen hadden we allemaal laarzen uitgezocht, de kleinste maat was maat 42. haha, ik kan je vertellen, echt handig lopen doet dat niet als je zelf maat 39 hebt. Om 07.45uur was het dan zover, we konden vertrekken. Onze gids James legde aan het begin wat uit over het ontstaan van het National Park en toen begon de speurtocht naar de dieren. We waren in totaal met een groepje van 10 mensen en de gids. Bij ons eigen clubje waren dus 3 Amerikanen bij gekomen. Op zich geen probleem, behalve het feit dat er een vrouw van ongeveer 40 bij liep die blijkbaar moeite had met het optillen van haar voeten. Wat een herrie maakte zij zeg! Gelukkig haakte ze na ongeveer 45minuten af omdat ze te moe was om verder te lopen… Als eerste zagen we zwijntjes, die wij persoonlijk omgedoopt hebben tot pumba’s. Grappige beesten om te zien en al snel daarna zagen we een groep antilopen. Helaas konden we daar niet echt dichtbij komen, maar gelukkig heb ik een camera die goed kan zoomen ;). Na ongeveer een uur gelopen te hebben begon het echte speurwerk, de olifanten. We hebben er ver voor moeten lopen, klimmen en klauteren, maar we hebben ze gezien! Op ongeveer 20meter afstand nog wel! Wat je op dat moment voelt is echt onbeschrijfelijk! Het is mooi, adembenemend en spannend tegelijk. Zo’n groot dier zo dichtbij je die je aan staat te kijken met een blik in zijn ogen van, wat kom je hier doen? Super!!! Het was een groepje van 4 olifanten die op weg waren naar de drinkplaats. Onderweg aten ze wat en daarom duurde het lang voordat ze bij de waterplaats waren. Na een foto reportage werd het tijd om terug naar het motel te gaan. Onderweg terug naar het motel zagen we nog een paar kleine aapjes in de bomen en hebben we die ook nog vast gelegd op de foto. Het motel ligt bovenop een heuvel en wij stonden beneden, dus in de brandende hitte moest er ook nog een flinke klim gemaakt worden. Toen we bijna boven waren hoorde we dat de olifanten in het water waren, alleen konden we ze niet zien. Daarom hebben we even gewacht en konden we toen heel goed zien hoe ze aan het badderen en spelen waren. Echt geweldig om mee te mogen maken! Eenmaal terug bij het motel zijn we gaan ontbijten, eindelijk! Na het ontbijt hebben we alvast het eten voor vanmiddag besteld, zodat we dat in ieder geval op tijd krijgen. Vervolgens zijn we allemaal naar onze kamer gegaan om onze zwemkleding aan te trekken, want het was echt bloedheet! We hadden drie kamers naast elkaar en alle 3 hadden we onze achterdeur open staan. Toen ik net in de badkamer was hoorde ik ineens allemaal geschreeuw, dus ging ik snel kijken wat er aan de hand was. Ik zag nog net een baviaan onze kamer uitlopen met een zakje in zijn hand. Hij was bij mijn spullen geweest en dus keek ik snel wat er weg was, gelukkig was het maar een appel. Iedereen heeft toen snel zijn deur dicht gedaan want er kwamen steeds meer bavianen en ze waren op zoek naar… eten. Ze bleven maar rondjes lopen en een enkeling was zelfs zo brutaal om door de raampjes naar binnen te gluren. Hij had zelfs zijn hand boven zijn ogen om het beter te kunnen zien! Het duurde ongeveer 10 minuten voordat de bavianen eindelijk op een wat veiligere afstand waren. We hebben toen allemaal de kans gegrepen en zijn snel naar het zwembad gevlucht. De verkoeling daar was zeer welkom! Zo warm had ik het nog nooit gehad. Van 12.00 uur tot 13.00 uur hebben we lekker liggen dobberen en toen hebben we wat gegeten. Daarna zijn we er meteen weer ingedoken en zijn we er pas om 17.30 uur weer uitgekomen. Het was heel erg gezellig! Ook hebben we nog 3 Nederlandse meiden ontmoet die voor vrijwilligers werk via “ontmoet Afrika” in het noorden van Ghana zitten. Zij leven echt in gastgezinnen en het was erg interessant om te horen hoe hun Ghana beleven. Het leukste van heel de middag was toch wel het aapjes kijken, haha:). Er was rondom het zwembad een erg brutale baviaan die steeds overal eten kwam stelen. Hij ging er zelfs een keer met een ketchup fles vandoor! Dat is zoiets waarvan je zegt: daar had je bij moeten zijn! Want uitleggen kan ik het niet echt, maar het was echt heel erg grappig!
’s Avonds hebben we met z’n allen genoten van een prachtige zonsondergang boven het savanne gebied en om 19.00 uur konden we gaan eten. Ik voelde me niet zo heel erg lekker, waarschijnlijk door de warmte. Dus na een beetje gegeten te hebben ben ik naar bed gegaan. Owja, omdat er een reservering voor onze 3 kamers was gemaakt moesten wij naar een andere kamer met z’n allen. We werden toen op een slaapzaal gelegd met 3 stapelbedden. Nog 2 matrassen erbij op de grond en het leek net schoolkamp! Een dolle boel dus uiteindelijk was het nog hartstikke laat! Ook had het nog heel hard geregend en geonweerd, dus dat zorgde bij sommige van ons ook voor de nodige onrust. Beetje jammer dat morgen de wekker zo vroeg gaat ;).
Zaterdag 18 oktober 2008
03.30 uur… de wekker! Dat deed best wel even pijn, na een kleine 3 uurtjes slapen. Maar goed, we hebben nog een reis van 17 uur in de tro tro voor de boeg, dus wie weet kunnen we dan nog wel even slapen. Frank zou ons om 04.00 uur ophalen, dus wij zaten om 04.00 uur netjes buiten te wachten. Om 04.45 uur was hij er nog niet! We hadden Isaac al een paar keer gebeld en die had de eigenaar van de bus al proberen te bellen, maar helaas…geen gehoor. Het is ook zo irritant om zo afhankelijk te zijn van anderen en dan voornamelijk van Ghanezen die zich niet aan de afspraak houden! We zijn toen maar terug naar onze slaapzaal gegaan in afwachting van onze chauffeur. Om 07.00 uur kwam hij pas aanrijden! Echt ongelofelijk! Het enige voordeel hiervan was, dat de mensen van het restaurant voor ons een ontbijtje hadden gemaakt om mee te nemen. We hebben Frank duidelijk laten merken dat we niet blij waren met de gang van zaken, het enige excuus wat hij had was: vanwege de regen had het geen zin om eerder te vertrekken, want dan zijn de tankstations nog niet open. Ik kan je vertellen, ook nu waren ze nog niet open! Een slecht excuus dus en ondertussen hadden we wel 3 uur vertraging opgelopen. Onderweg zijn we nog wel even gestopt bij wat watervallen. Het waren 2 kleine en een wat grotere waterval. Bij de grote waterval mocht je ook zwemmen en dat hebben we dus ook gedaan. We waren er alleen al snel weer uit omdat er kleine bloedzuigertjes in het water zaten. Bah bah! In totaal hadden we hier een stop gemaakt van een uur en dus had Frank ook zijn rust gehad. Om ongeveer 18.00 uur reden we in Kumasi en vroegen we aan Frank of we wat konden eten. Hij heeft ons toen afgezet bij een heel mooi hotel. Het hotel bestond pas 8 maanden en had een mooi restaurant, bar en zwembad. Na ongeveer 1,5 uur hadden we lekker gegeten en liepen we weer terug naar het busje. Frank kwam op ons aflopen en zei dat hij niet meer verder wilde rijden en dat we maar in hotel moesten slapen. Dat was natuurlijk onzin, het was immers zijn eigen schuld dat het al zo laat was, dan had hij maar op tijd moeten komen. Na veel gedoe en gepraat gingen we dan toch weer verder rijden. Ondertussen had ik al contact gehad met Eric ( die boefje heeft overgenomen en van het peuterspeelzaaltje ) en hij heeft toen ook nog even met Frank gepraat. Heel erg fijn dat Eric altijd voor ons klaarstaat want we wisten even niet meer wat we moesten doen. Toen we net 10 minuten aan het rijden waren kwamen we in noodweer terecht. Het regende ontzettend hard en daardoor was het wegdek glad. Je kon nog niet eens 2meter verder kijken. Gelukkig reed Frank heel voorzichtig en hield hij goed afstand. Ook onweerde het heel erg en flitste het ook heel hard. De lucht zag er gewoon paars van. Na ongeveer 45 minuten was de storm gelukkig voorbij en konden we weer wat geruster op onze stoel gaan zitten. Uiteindelijk zagen we ons bedje pas om 02.45 uur, maar we waren allang blij dat we veilig thuis waren gekomen. Spijt heb ik in ieder geval niet van deze reis, want dit vergeet ik echt nooit meer!
Hierbij dan mijn verslag van de Safari!
Gisteren heb ik het verslag van de laatste 2 weken erop gezet, dus niet vergeten om die ook te bekijken;)
Veel liefs en tot snel!!!
Donderdag 16 oktober t/m zaterdag 18 oktober
Donderdag 16 oktober 2008
Vanmorgen ging de wekker al om 04.15uur. Dit omdat we naar Mole National Park gaan!!! Dat is een beschermd natuurgebied in het noorden van Ghana waar ook heel veel wilde dieren leven. Makkelijk gezegd: We gaan op Safari!!! Om 05.00uur zou iemand ons op komen halen met een tro tro. Deze hadden we voor de komende drie dagen afgehuurd. Isaac had deze voor ons geregeld, maar al snel bleek dat de chauffeur te laat zou komen. Uiteindelijk kwam hij pas om 07.00uur aanrijden!Daar baalden we natuurlijk heel erg van, maar goed nu konden we dan toch vertrekken :). In totaal waren we met 7 studenten, Romy, Bart, Sharon, Kim, Isabeau, Marjolein en ik. Onze chauffeur stelde zich voor als Frank, maar dat ging niet uit zichzelf. Gedurende de 17uur durende reis hebben we allemaal een oogje mee in het zeil gehouden. Dit vooral omdat we wisten dat Frank maar 3 uur had geslapen. Hij was gisteren terug gekomen van Mole, dus toen had hij ook al zo’n lange reis achter de rug. Onderweg hebben we zitten kletsen en af en toe zijn we ergens gestopt om wat te kopen. De tijdschriften waren allemaal al snel gelezen dus het waren een lange 17 uur. Maar goed, we weten waar we het voor doen. ’s Avonds kwamen we pas om 23.45uur aan bij het motel van Mole National Park. Er bleken nog een paar kamers vrij te zijn, dus we kregen 3 keer een 3persoonskamer. Bart, Romy en ik hebben toen een kamer gedeeld. Eenmaal in bed sliepen we alle drie erg snel, want we waren best moe van de reis.
Vrijdag 17 oktober 2008
Opstaan!!! Dat was wat er door mijn hoofd heen schoot toen om 06.15uur de wekker ging. Vandaag gaan we op Safari! Om 07.00uur zou de safari beginnen. Het enige nadeel hieraan was dat we niet van te voren konden ontbijten, want dat kon pas vanaf 07.00uur. Toen we eenmaal bij de verzamelplaats voor de safari waren bleken er erg veel belangstellende te zijn vandaag. We moesten wachten op onze gids, omdat er nog een paar gidsen bij moesten komen. Ondertussen hadden we allemaal laarzen uitgezocht, de kleinste maat was maat 42. haha, ik kan je vertellen, echt handig lopen doet dat niet als je zelf maat 39 hebt. Om 07.45uur was het dan zover, we konden vertrekken. Onze gids James legde aan het begin wat uit over het ontstaan van het National Park en toen begon de speurtocht naar de dieren. We waren in totaal met een groepje van 10 mensen en de gids. Bij ons eigen clubje waren dus 3 Amerikanen bij gekomen. Op zich geen probleem, behalve het feit dat er een vrouw van ongeveer 40 bij liep die blijkbaar moeite had met het optillen van haar voeten. Wat een herrie maakte zij zeg! Gelukkig haakte ze na ongeveer 45minuten af omdat ze te moe was om verder te lopen… Als eerste zagen we zwijntjes, die wij persoonlijk omgedoopt hebben tot pumba’s. Grappige beesten om te zien en al snel daarna zagen we een groep antilopen. Helaas konden we daar niet echt dichtbij komen, maar gelukkig heb ik een camera die goed kan zoomen ;). Na ongeveer een uur gelopen te hebben begon het echte speurwerk, de olifanten. We hebben er ver voor moeten lopen, klimmen en klauteren, maar we hebben ze gezien! Op ongeveer 20meter afstand nog wel! Wat je op dat moment voelt is echt onbeschrijfelijk! Het is mooi, adembenemend en spannend tegelijk. Zo’n groot dier zo dichtbij je die je aan staat te kijken met een blik in zijn ogen van, wat kom je hier doen? Super!!! Het was een groepje van 4 olifanten die op weg waren naar de drinkplaats. Onderweg aten ze wat en daarom duurde het lang voordat ze bij de waterplaats waren. Na een foto reportage werd het tijd om terug naar het motel te gaan. Onderweg terug naar het motel zagen we nog een paar kleine aapjes in de bomen en hebben we die ook nog vast gelegd op de foto. Het motel ligt bovenop een heuvel en wij stonden beneden, dus in de brandende hitte moest er ook nog een flinke klim gemaakt worden. Toen we bijna boven waren hoorde we dat de olifanten in het water waren, alleen konden we ze niet zien. Daarom hebben we even gewacht en konden we toen heel goed zien hoe ze aan het badderen en spelen waren. Echt geweldig om mee te mogen maken! Eenmaal terug bij het motel zijn we gaan ontbijten, eindelijk! Na het ontbijt hebben we alvast het eten voor vanmiddag besteld, zodat we dat in ieder geval op tijd krijgen. Vervolgens zijn we allemaal naar onze kamer gegaan om onze zwemkleding aan te trekken, want het was echt bloedheet! We hadden drie kamers naast elkaar en alle 3 hadden we onze achterdeur open staan. Toen ik net in de badkamer was hoorde ik ineens allemaal geschreeuw, dus ging ik snel kijken wat er aan de hand was. Ik zag nog net een baviaan onze kamer uitlopen met een zakje in zijn hand. Hij was bij mijn spullen geweest en dus keek ik snel wat er weg was, gelukkig was het maar een appel. Iedereen heeft toen snel zijn deur dicht gedaan want er kwamen steeds meer bavianen en ze waren op zoek naar… eten. Ze bleven maar rondjes lopen en een enkeling was zelfs zo brutaal om door de raampjes naar binnen te gluren. Hij had zelfs zijn hand boven zijn ogen om het beter te kunnen zien! Het duurde ongeveer 10 minuten voordat de bavianen eindelijk op een wat veiligere afstand waren. We hebben toen allemaal de kans gegrepen en zijn snel naar het zwembad gevlucht. De verkoeling daar was zeer welkom! Zo warm had ik het nog nooit gehad. Van 12.00 uur tot 13.00 uur hebben we lekker liggen dobberen en toen hebben we wat gegeten. Daarna zijn we er meteen weer ingedoken en zijn we er pas om 17.30 uur weer uitgekomen. Het was heel erg gezellig! Ook hebben we nog 3 Nederlandse meiden ontmoet die voor vrijwilligers werk via “ontmoet Afrika” in het noorden van Ghana zitten. Zij leven echt in gastgezinnen en het was erg interessant om te horen hoe hun Ghana beleven. Het leukste van heel de middag was toch wel het aapjes kijken, haha:). Er was rondom het zwembad een erg brutale baviaan die steeds overal eten kwam stelen. Hij ging er zelfs een keer met een ketchup fles vandoor! Dat is zoiets waarvan je zegt: daar had je bij moeten zijn! Want uitleggen kan ik het niet echt, maar het was echt heel erg grappig!
’s Avonds hebben we met z’n allen genoten van een prachtige zonsondergang boven het savanne gebied en om 19.00 uur konden we gaan eten. Ik voelde me niet zo heel erg lekker, waarschijnlijk door de warmte. Dus na een beetje gegeten te hebben ben ik naar bed gegaan. Owja, omdat er een reservering voor onze 3 kamers was gemaakt moesten wij naar een andere kamer met z’n allen. We werden toen op een slaapzaal gelegd met 3 stapelbedden. Nog 2 matrassen erbij op de grond en het leek net schoolkamp! Een dolle boel dus uiteindelijk was het nog hartstikke laat! Ook had het nog heel hard geregend en geonweerd, dus dat zorgde bij sommige van ons ook voor de nodige onrust. Beetje jammer dat morgen de wekker zo vroeg gaat ;).
Zaterdag 18 oktober 2008
03.30 uur… de wekker! Dat deed best wel even pijn, na een kleine 3 uurtjes slapen. Maar goed, we hebben nog een reis van 17 uur in de tro tro voor de boeg, dus wie weet kunnen we dan nog wel even slapen. Frank zou ons om 04.00 uur ophalen, dus wij zaten om 04.00 uur netjes buiten te wachten. Om 04.45 uur was hij er nog niet! We hadden Isaac al een paar keer gebeld en die had de eigenaar van de bus al proberen te bellen, maar helaas…geen gehoor. Het is ook zo irritant om zo afhankelijk te zijn van anderen en dan voornamelijk van Ghanezen die zich niet aan de afspraak houden! We zijn toen maar terug naar onze slaapzaal gegaan in afwachting van onze chauffeur. Om 07.00 uur kwam hij pas aanrijden! Echt ongelofelijk! Het enige voordeel hiervan was, dat de mensen van het restaurant voor ons een ontbijtje hadden gemaakt om mee te nemen. We hebben Frank duidelijk laten merken dat we niet blij waren met de gang van zaken, het enige excuus wat hij had was: vanwege de regen had het geen zin om eerder te vertrekken, want dan zijn de tankstations nog niet open. Ik kan je vertellen, ook nu waren ze nog niet open! Een slecht excuus dus en ondertussen hadden we wel 3 uur vertraging opgelopen. Onderweg zijn we nog wel even gestopt bij wat watervallen. Het waren 2 kleine en een wat grotere waterval. Bij de grote waterval mocht je ook zwemmen en dat hebben we dus ook gedaan. We waren er alleen al snel weer uit omdat er kleine bloedzuigertjes in het water zaten. Bah bah! In totaal hadden we hier een stop gemaakt van een uur en dus had Frank ook zijn rust gehad. Om ongeveer 18.00 uur reden we in Kumasi en vroegen we aan Frank of we wat konden eten. Hij heeft ons toen afgezet bij een heel mooi hotel. Het hotel bestond pas 8 maanden en had een mooi restaurant, bar en zwembad. Na ongeveer 1,5 uur hadden we lekker gegeten en liepen we weer terug naar het busje. Frank kwam op ons aflopen en zei dat hij niet meer verder wilde rijden en dat we maar in hotel moesten slapen. Dat was natuurlijk onzin, het was immers zijn eigen schuld dat het al zo laat was, dan had hij maar op tijd moeten komen. Na veel gedoe en gepraat gingen we dan toch weer verder rijden. Ondertussen had ik al contact gehad met Eric ( die boefje heeft overgenomen en van het peuterspeelzaaltje ) en hij heeft toen ook nog even met Frank gepraat. Heel erg fijn dat Eric altijd voor ons klaarstaat want we wisten even niet meer wat we moesten doen. Toen we net 10 minuten aan het rijden waren kwamen we in noodweer terecht. Het regende ontzettend hard en daardoor was het wegdek glad. Je kon nog niet eens 2meter verder kijken. Gelukkig reed Frank heel voorzichtig en hield hij goed afstand. Ook onweerde het heel erg en flitste het ook heel hard. De lucht zag er gewoon paars van. Na ongeveer 45 minuten was de storm gelukkig voorbij en konden we weer wat geruster op onze stoel gaan zitten. Uiteindelijk zagen we ons bedje pas om 02.45 uur, maar we waren allang blij dat we veilig thuis waren gekomen. Spijt heb ik in ieder geval niet van deze reis, want dit vergeet ik echt nooit meer!
-
21 Oktober 2008 - 20:27
Papa Mama:
Ha Ilse,
Wat een belevenissen om echt nooit te vergeten!!!!!
Als je terug bent gaan we lekker naar jouw verhalen luisteren want we zijn benieuwd naar jouw ervaringen.
We missen je en we zullen blij zijn als we je weer in onze armen kunnen nemen en je kunnen aanraken!!!!We tellen af en we zien elkaar gauw!!!!
heel veel liefs en knuffels van ons -
23 Oktober 2008 - 15:12
Anton Mertens:
Hoi Ilske, wat heb jij zo direkt een belevenis voor het leven achter de rug. Geniet er nog maar even van want de datum van de terugreis nadert nu snel. Behouden thuiskomst en tot in de Rul. Anton -
25 Oktober 2008 - 10:32
Joost:
Hey Ilse
Kijk dit zijn de verhalen die we even tussen neus en lippen door kunnen lezen!!! Voor de andere verhalen maak ik altijd een gaatje vrij in mijn agenda.;-)
Nu is het alleen nog even wachten en dan kunnen we naar de verhalen luisteren in reallife.
Tot snel, nog veel plezier en een goede reis.
Joost -
25 Oktober 2008 - 17:56
Elly:
Heej Ilse,
Heb met plezier je avontuur weer gelezen. wat geweldig dat je dit mag ervaren zo in de bush bush met al die wilde dieren en jawel een echte pumba. nog een weekje dan zet je weer voet op Hollandse bodem, wat gaat het snel. geniet nog van je laatste dagen in Ghana!!!
dan kom ik nog een keer naar je avontuur luisteren. :) -
27 Oktober 2008 - 07:17
Conny:
Hoi Ilse, nog veel plezier in je laatste week. gr conny -
27 Oktober 2008 - 21:24
Jac-Ad:
Hey Ilse,
Een echte levenservaring om nooit te vergeten!Mooi dat je dat hebt mogen meemaken en zien.Grandioos.Natuurlijk vond ik jou het mooist maar daarna toch echt de olifanten,mijn favorieten.Anders dan in de dierentuin om ze zo dichtbij in het open veld te zien.En 'n beetje ander weer dan hier.We hebben hier de klok 1 uur terug gezet naar wintertijd.Dus het is anders dan daar en zul je wel wat moeten wennen.Maar als je Ghana gewend bent dan kun je alles aan ha ha.Blijf genieten tot de laatste tel want het gaat nu supersnel he?Tot gauw in Holland.Zullen blij zijn je weer te zien.Groetjes en houdoe Jac-Ad -
28 Oktober 2008 - 16:54
Tante Hen :
Wat leuk die foto van mij in Ghana, ik wist niet wat ik zag zo mooi. Ik zou al die beesten en dan niet de kippen ook wel eens in het echt willen zien. Lijkt me heel indrukwekkend.
Laatste loodjes nog en ik wens je een goede terugreis en ik ben blij dat je weer terugkomt.
Dikke zoen,
Tante Hennie
-
28 Oktober 2008 - 16:57
Anke:
he lief nichtje,
Voelde je je niet klein bij die grote olifant? Wat gaaf zeg en die pumba wat een enorm beest is dat...?
Ik heb zin in aankomend weekend, het meubilair zal er zijn hoor.
En dan direct een datum vinden voor onze nichtjesdag he?!
dikke zoen
je nichtje
Anke -
28 Oktober 2008 - 19:52
Pake En Beppe:
Wat een mooie fotos heel fijn dat je dit allemaal hebt beleeft.Ilse nog enkele dagen en je bent weer in ons midden,wij wensen je een goede vlucht en een blij weerzien met allen die je dierbaar zijn,lieve groeten van Pake en Beppe en zo je al weet een heel klein likje van Mila de teckel. -
31 Oktober 2008 - 07:52
Ome Haan:
Beste Ilse, genoten van het beestenspul, maar die pumba: hoe heet zo'n beest 'bij ons'? We zien naar je thuiskomst uit. Je bent heel veel ervaring rijker, denk ik zo. We zullen het allemaal nogeens lezen en je verhalen horen. Goede reis naar 'ons' in ons klompenland! -
02 November 2008 - 08:54
Elly:
Hoi Ilse,
Als het goed is ben je al aan het inchecken,of misschien hang je al in de lucht?
in ieder geval wil ik je een goeie reis wensen en een fijne thuiskomst in de oude vertrouwde RUL!!!
kom binnekort bij je langs.
groetje Elly -
27 Februari 2009 - 16:46
Philinne:
een beetje laat nou heel erg ik hoop dat je het naar je zin had daar maar nu ben je weer lekker thuis:) -xxx-jes philinne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
