De laatste weekjes...Nog 4 te gaan

Hey lieve allemaal!
Wat fijn om jullie berichtjes weer te lezen!Het is ook keer op keer weer leuk om te zien dat er steeds weer nieuwe mensen op mijn site komen:). Leuk om te horen dat het ploegje van de Santrijn ook weer bij elkaar is geweest. Nog gefeliciteerd met Ad en zijn pensioen!Ook mijn inmiddels niet meer zo nieuwe buren maar voor mij nog wel;) bedankt voor jullie berichtje!Ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik nu wel aan het aftellen ben hoor, ik zal blij zijn als ik weer thuis ben!Maar eerst ga ik nog even verder genieten van een land waarin de cultuur onbeschrijfelijk is, de mensen geweldig en ik mezelf echt heb leren kennen!Ik ben voor mijn gevoel nog steeds gewoon ilse, alleen voel ik mezelf een stuk sterker en zelfverzekerder. Ik laat zo snel mogelijk weer iets van me horen!Tot over 27 dagen!!!
Veel liefs, -xxx- van Ilse


Maandag 22 september t/m Zondag 5 oktober

Maandag 22 september 2008
Vanmorgen werd ik wakker en miste er iets… Rolf is gisteren naar huis gegaan dus het was weer even wennen om alleen wakker te worden. Vanmorgen waren we om 07.00uur bij de waterkant om te gaan werken op het eiland. Eenmaal op het eiland bleek het een grote rotzooi te zijn dus hebben we flink de handen uit de mouwen gestoken. Om 09.00uur gingen we naar het schooltje. De les was nog niet begonnen, maar door onze komst werd er toch iets gedaan. Na wat liedjes zingen was het alweer over met de interesse van de lerares en was het weer tijd voor pauze. Deze duurde en heel uur! Na de pauze kwam Elizabeth de klas in en zei dat ze een meeting had en dat wij wel iets met de kinderen konden doen. Dus vanaf 11.00uur hebben wij de les overgenomen en hebben we wat groepsspelletjes gedaan. Het was erg leuk, maar toch is het erg lastig om een groep kinderen die geen Engels spreken in toom te houden. Ondertussen hebben we onderling ideeën opgedaan over hoe we het onderwijs zouden kunnen verbeteren. Toen we terug wilde gaan naar Ada Foah bleek een meisje van 13 een nare wond aan haar hand te hebben. We vertrouwden het niet helemaal en toen stelde Nikki voor om haar mee te nemen naar het ziekenhuis. Na toestemming van de ouders van Regina konden we dus gaan. Marjolein ging vanaf het bootje naar huis en Nikki en ik zijn met Regina naar het ziekenhuis gegaan. De dokter heeft haar toen even onderzocht en ze kreeg pijnstillers en antibiotica mee. Vrijdag moet ze even terug komen voor controle. Nadat we bij het ziekenhuis waren geweest hebben we Kees even gebeld, hij is de leraar die bij ons in huis woont, om te vragen of het goed was dat Regina even bij ons thuis zou wachten totdat iemand van het eiland haar op kwam halen. Dat was verder geen probleem. Alleen kwam er pas iemand om 20.30uur! Ondertussen waren Marjolein en ik naar Erik gegaan om wat dingen af te spreken over Boefje. Na een kort gesprekje waren we het erover eens dat het voor Boefje beter zou zijn als ze daar zou blijven. Het ging hartstikke goed met haar en ze was al maatjes geworden met de andere hond van Erik en met zijn zoontje van ruim 2 jaar. Erg leuk om te zien! Toen we bij Erik klaar waren zijn Marjolein en ik even naar het huis van Big Ada gegaan om de 2 nieuwe studenten te verwelkomen. Dat zijn 2 mensen van TU in Eindhoven die hier voor een periode van 3 weken gaan meehelpen op de bouw. Daar zijn we ongeveer een half uurtje geweest en toen zijn we naar Mike en Adi gegaan. Daar hebben we wat gegeten en muziek geluisterd, het was een gezellig avondje! Wel was het wat lastig om een taxi te vinden om naar huis te komen, we hebben daar ruim 1,5 uur op zitten wachten!

Dinsdag 23 september 2008
Vanmorgen zijn we weer gaan werken in het ziekenhuis. Het was helaas niet erg druk. Een zoontje van een van de verpleegsters was er wel, maar die bleef niet erg lang. Toen we klaar waren in het ziekenhuis zijn Marjolein en ik nog even naar Kasseh gegaan. Het was daar vandaag markt en we gingen even kijken voor wat heupkettingen. Die hebben we gelukkig ook gevonden, al was het wel even zoeken! Ook hebben we nog gekeken voor schoenen voor Rolf die een man van een kraampje zou regelen, maar dit bleek helaas niet de goede maat te zijn. Vervolgens hebben we nog gezocht naar een cd van P-Square, dat is echt een leuke Afrikaanse jongensgroep, maar helaas… Alles is opgenomen op VCD en dat kan onze laptop niet spelen. Voor onze nieuwe heupkettingen hebben we nog gezocht naar slotjes, zodat we ze gemakkelijk uit konden doen, maar niet te vinden. Dus toen Marjolein en ik terug kwamen bij de Clinic junction hebben we Jahweh gebeld. Hij is de rasta-man waar ik wat sieraden heb gekocht en hij is ontzettend vriendelijk. Helaas nam hij zijn telefoon niet op en dus besloten wij om bij hem langs te gaan. We hadden gehoord dat hij bij Cocoloko woont, dus we gokten het erop. Hij bleek thuis te zijn en hij heeft toen voor ons onze heupkettingen aan visdraad gemaakt met een slotje. Ook hebben we nog wat van zijn nieuwe sieraden gekocht en kregen we nog een jambe sessie van hem cadeau, erg leuk :)! Nikki had ons ondertussen gebeld dat ze bij Adi ging eten dus konden wij rustig aan doen. Toen we thuiskwamen rond 18.15uur hebben we onze laptops gepakt en onze weblog wat bijgewerkt. Daarna gingen we naar Tsarley Korpey om alles op internet te zetten en wat te eten.

Woensdag 24 september 2008
Toen we vanmorgen bij het ziekenhuis aankwamen bleek het zoontje van een van de verpleegsters er weer te zijn. Later kwam er ook nog een heel klein lief meisje, echt een lachebekje! Als je daarna keek werd je spontaan heel vrolijk. Na de lunch zijn we met de tro tro naar Accra gegaan, want vanavond kwam het vriendje van Marjolein aan, Mark. Toen we bijna in Accra waren liet hij ons weten dat hij vertraging had. Hij zou eigenlijk om 20.00uur aankomen, maar dat werd dus iets later. Toen we in Accra kwamen zijn we eerst naar het immigratiekantoor gegaan. Nikki en ik hebben toen eindelijk onze paspoorten terug gekregen en Marjolein wilde een nieuw visum regelen, dit kon alleen niet meer omdat het na 13.00uur was. Vanuit daar zijn we naar de Shoprite gegaan en hebben we een beetje rondgesnuffeld in de winkeltjes en pizza gegeten. Rond 18.00uur gingen we naar het hotel. Onze Ghanese vriend Robert, die 2 jaar in Nederland heeft gewoond, kwam ons ophalen bij de Shoprite en heeft ons een lift gegeven naar het Hotel. Eenmaal bij het hotel hebben we 2 kamers gekregen en wat gedronken met Robert. Het hotel had ondertussen met het vliegveld gebeld en toen bleek dat Mark pas om 22.45uur aan zou komen in plaats van 20.00uur. Het wachten duurde dus erg lang en toen zijn Marjolein en Nikki tv gaan kijken. Ondertussen waren Robert en ik even op internet gegaan. Dit lukte eerst heel de tijd niet, maar goed de aanhouder wint:). Om 22.00uur ging Robert naar huis en hebben Marjolein, Nikki en ik tot 22.45uur tv gekeken. Om 23.00uur gingen we naar het vliegveld en eenmaal daar ging het erg snel. We hebben daar amper 10minuten gestaan en toen kwam Mark al naar buiten. Terug bij het hotel hebben we nog even wat gedronken en gepraat en toen zijn Nikki en ik naar onze kamer gegaan.

Donderdag 25 september 2008
Heerlijk uitgeslapen tot 9.20uur. Toen belde Mark ons wakker met de telefoon van het hotel :P. Eenmaal wakker heb ik heerlijk genoten van een WARME douche :). Ontbijten deden we niet bij het hotel want van de vorige keer dat Nikki en ik daar waren wisten we dat dat niks voorstelde. Dus hebben we onze spullen gepakt en ons af laten zetten bij de Shoprite. Daar hebben we eerst een lekker ontbijt op bij de koffiewinkel om vervolgens nog wat boodschappen te halen. Na de boodschappen zijn we met een taxi naar Ada gegaan, want met alle bagage van Mark was een tro tro niet te doen. De taxi rit ging best wel vlot en we waren om 16.15uur in Ada. Eenmaal thuis heb ik eerst de was van de afgelopen 2 weken maar eens gedaan, er lag niks schoons meer in mijn kast, haha :). Toen Rolf hier was had ik namelijk geen zin om te wassen. ’s Avonds zijn we wat gaan eten bij de meiden in het strandhuis en hebben we pinda soep met yam op. Erg lekker! Na nog wat kletsen en sieraden kijken zijn we rond 23.00uur naar huis gegaan. Eenmaal thuis hebben we nog een homevideo van Marjolein gemaakt en hebben we ontzettend gelachen!

Vrijdag 26 september 2008
Vandaag weer heerlijk uitgeslapen! Dat is wel even lekker want behalve gisteren heb ik dat hier eigenlijk nog niet gedaan. Eenmaal wakker heb ik mijn was binnen gehaald en genoten van een koude douche :S. Om 10.00uur gingen Marjolein, Mark en ik naar Erik voor een gesprek met zijn vrouw Michelle. Dit ging over het opzetten van een peuterspeelzaaltje bij hun thuis. Daarna zijn we naar het strand gegaan en hebben Marjolein en Mark gezwommen. Zelf heb ik genoten van het zonnetje, maar vond ik het iets te fris om te gaan zwemmen. Rond 17.00uur kwam Nikki nog met Adi en rond 18.00uur gingen Marjolein, Mark en ik op weg naar Dreamland om wat te eten. Nikki en Adi zouden iets later komen. Op weg naar Dreamland hebben we schelpen lopen zoeken en ook heel wat gevonden! Mark heeft ook nog jacht gemaakt op krabben en dat was wel heel leuk om te zien. Eenmaal bij Dreamland vertelde Marjolein aan Mark dat ze een overnachting daar voor hun tweeen had gereserveerd omdat ze 20 maanden samen waren. Hij vond het heel leuk en was blij verrast. Het wachten op het eten duurde erg lang en ondertussen waren ook Adi en Nikki aangekomen bij Dreamland. We hebben toen heerlijk zitten smullen van het eten en rond 22.00uur zijn Adi, Nikki en ik weg gegaan bij Dreamland. Adi ging gelijk naar huis en Nikki en ik gingen samen op 1 motor naar ons huis. Eenmaal thuis heb ik nog een praatje gemaakt met Kees en Corry en ben ik rond 23.30uur naar bed gegaan.

Zaterdag 27 september 2008
Toen ik vanmorgen wakker werd wist ik niet zo goed wat ik wilde doen. Uiteindelijk ben ik de douche grondig gaan soppen. Toen ik daarmee bezig was is Nikki naar Adi gegaan en zijn Kees en Corry naar de Markt gegaan. Voor het eerst in bijna 3 maanden was ik even alleen thuis, toch ook wel een keertje fijn :). De douche heeft hier trouwens nog nooit zo wit gezien denk ik. Nadat ik ontbeten had werd ik gebeld door het thuisfront. Erg leuk, want ik heb iedereen van ons thuis aan de telefoon gehad! Papa, mama, Peter en Anke. Peter en Anke vertelde dat ze allemaal druk in de weer waren met meubeltjes kopen enzovoorts, want die krijgen 1 Oktober de sleutel van hun eerste huisje. Ik vond het in ieder geval heerlijk om iedereen weer even te spreken:). Terwijl ik zat te bellen kwamen Mark en Marjolein thuis en zijn we halverwege de middag naar Tsarley Korpey gegaan. Eenmaal daar bleek dat ik mijn oplader van de laptop vergeten was en dat ik dus morgen even terug naar Tsarley Korpey moet om de foto’s op internet te zetten. Anders krijg ik van de mensen thuis op mijn kop dat ik wel een verhaal heb maar geen foto’s ;). Bij Tsarley Korpey hebben we met zijn drieën toen nog wat springrolls gegeten en zijn we om 19.00uur naar huis gegaan. Mark heeft toen wraps voor ons klaar gemaakt en we hebben heerlijk zitten smullen! Mike en Adi waren ook nog even langs gekomen, maar echt heel gezellig was het helaas niet. Nikki is toen na het eten met Adi en Mike mee gegaan, want ze ging bij Adi slapen. ’s Avonds hebben Marjolein, Mark en ik buiten gezeten met een hele grote zak snoep van de Jamin. Dat was even smullen, al werd onze maag er niet erg vrolijk van! Ondertussen hadden we het over oude reclames van tv en hebben we erg gelachen! Om 01.00uur gingen we pas naar bed, na een zeer geslaagd avondje!

Zondag 28 september 2008
’s Morgens heb ik eerst even gedoucht. Dat was wel even lekker zo’n koude douche want het was warm geweest vannacht. Als ontbijt heb ik mezelf maar eens verwend met een eitje met bacon. Het brood met kaas of pasta heb ik nu ook wel even gezien… Aan het begin van de middag zijn we even naar Tsarley Korpey gegaan om een uurtje te internetten. Ik heb toen de foto’s op internet gezet en mijn mail even nagekeken. Rond 14.15uur gingen we daar weg en zijn we naar Manet Paradise gaan lopen. We hadden met Erik afgesproken dat we hem daar wel zouden zien vandaag. Rond 14.45uur waren we daar en hebben we heerlijk gezwommen. Ook Erik was er dus met de kinderen en zijn vrouw en later kwamen Nikki, Adi en Mike ook nog daarheen. ’s Avonds hebben we daar gegeten en zijn we best op tijd naar huis gegaan. Eenmaal thuis ben ik mijn bed ingedoken met een boek erbij en rond 22.00uur ben ik gaan slapen.

Maandag 29 september 2008
Om 05.45uur ging de wekker vandaag, het was weer tijd om naar het eiland te gaan. Nikki voelde zich niet lekker en dus gingen Marjolein, Mark en ik met z’n drieën naar het eiland. Toen we daar aankwamen kreeg Mark een warm onthaal van de mensen daar en zijn we flink aan de slag gegaan. Het was weer een grote rotzooi aan de rivierkant dus er was genoeg te doen! Rond 09.15uur gingen we naar het schooltje en toen we daar aankwamen bleek de les nog niet te zijn begonnen. Daar kwam gelukkig wel verandering in toen ze ons zagen. De les ging eigenlijk voor het eerst vandaag best wel goed. Er zat enigszins structuur in en Elizabeth (de lerares) stond open voor onze adviezen en opmerkingen. Vandaag konden we zeggen dat de kinderen echt iets hadden geleerd, een goed gevoel gaf dat! Elizabeth heeft toen ook aangegeven dat ze onze hulp voortaan graag wilde hebben dus wij voelde ons ook gelijk een stuk meer op ons gemak. Rond 14.00uur zijn we naar huis gegaan en heb ik de boot met de lange stok vooruit geduwd. Af en toe is het wel even leuk om te doen:). Eenmaal terug in Ada hadden we afgesproken met Kim en Isabeau en zijn hun met ons meegelopen naar ons huis. Eenmaal bij ons thuis hebben we gebrainstormd over het nieuwe peuterspeelzaaltje. Morgen hebben we daarvoor namelijk afgesproken met Michelle. Na het brainstormen hebben we nog even gezellig zitten praten en zijn Kim en Isabeau naar huis gegaan. Nikki ging ’s avonds bij Adi eten en Marjolein, Mark en ik hebben thuis spaghetti carbonara gegeten. Erg lekker hoor, die zakjes die Rolf had meegebracht ;). Na het eten zijn we naar Big Ada gegaan om kennis te maken met de nieuwe TU studenten. Die waren vandaag aangekomen in Ada en het leek hun wel leuk om even kennis met ons te maken. Ook Corry en Kees waren meegegaan en dus zat heel Big Ada vol. In totaal waren er nu dus 10 mensen van de TU. Het was erg gezellig en ik heb de kapotte wc ook nog gemaakt :). Mark en Marjolein waren iets eerder naar huis gegaan samen met Corry en Kees. Zelf ben ik rond 23.00uur naar huis gegaan met Kim, Isabeau, Job, Sven en Beerd. Lekker proppen in de taxi dus ;).

Dinsdag 30 september 2008
Vandaag is het hier een nationale feestdag dus hoefden we niet naar het ziekenhuis om te werken. In plaats daarvan hadden we om 10.00uur een bespreking bij Michelle in verband met het nieuwe peuterspeelzaaltje. Marjolein was niet zo lekker dus zij en Mark bleven thuis. Nikki en ik zijn toen samen met Kim en Isabeau naar Michelle toe gegaan. Eenmaal daar hebben we samen nagedacht over hoe we het aan wilde gaan pakken en hebben we afspraken gemaakt. Rond 12.00uur waren we daarmee klaar en is Nikki naar huis gegaan. Kim, Isabeau en ik zijn toen samen met Erik naar Kasseh gegaan om spullen te kopen voor het peuterspeelzaaltje. Na ongeveer een uur hadden we bijna alles behalve een tafeltje. Daar zou Erik nog wel voor kijken zei hij. Om 13.00uur waren we terug in Ada en heeft Erik ons afgezet bij de bouw. Kim en Isabeau hebben toen even een kijkje genomen en zijn naar huis gegaan, maar ik ben gebleven om te helpen. Niet dat ik zo goed ben ik bouwen maar ik had beloofd te komen helpen. Ik heb toen samen met Corry met een staalborstel alle spijlen vrij gemaakt van cement en heb ook nog wat stenen aangegeven voor het derde huisje. Niet echt een super klusje want die stenen wegen per stuk 25 kilo. Dat zou ik Nederland nooit goed gekeurd worden, maar goed… This is Ghana Man.
Om 17.00uur kwam ik thuis van de bouw en heb ik 2 hamburgers met brood gegeten. Mark, Marjolein en Nikki waren niet thuis, die kwamen pas rond 18.30uur thuis. Ik had sinds vanmorgen niks meer gegeten dus vandaar dat ik zelf alvast wat gepakt had. We hadden om 19.30uur afgesproken in Big Ada, want omdat het een nationale feestdag was konden we vanavond uitgaan in Big Time. Iedereen ging mee behalve Bart, Romy, Nikki, Marjolein en Mark.( Marjolein voelde zichzelf echt niet fit)
Eenmaal in Big Time was het helemaal niet druk, dat was opzich wel jammer maar alleen al het feit dat we daar binnen waren met een groep van 16 blanke was geweldig! Iedereen keek naar ons en kwam tot de ontdekking dat de blanke bijna in de meerderheid waren, dat vonden ze toch wel raar. Het was echt gezellig en we hebben ons rot gelachen. Steeds als ik als een idioot stond te dansen kwamen er allemaal zwarte op me af om met me te dansen en als ik dan stil ging staan snapte ze nog niet dat ik niet wilde dansen met hun. Erg lachwekkend, maar dat is zoiets waar je bij had moeten zijn om de humor ervan in te zien. Rond 00.00uur vonden we het wel mooi geweest, want morgen moest er weer gewerkt worden op de bouw. Ik kwam om 00.45uur thuis en ben gelijk in slaap gevallen.

Woensdag 1 oktober 2008
Vandaag moesten we naar Accra om het nieuw visum van Marjolein te regelen. Helaas hadden we echt wat problemen met onze tro tro en deed deze er een eeuwigheid over! Daardoor kwamen we net 5 minuten te laat voor de immigratiedienst en dat betekend dus dat Marjolein nog een keer terug moet. Eenmaal in Accra zijn we toen maar naar de Shoprite gegaan om even wat te eten en geld te pinnen. Marjolein, Mark en Nikki hadden een pizza genomen, maar ik had niet zo’n honger en heb dus alleen een ijsje op, erg lekker! Na het eten hebben we een taxi gepakt naar het Art Centre. Daar heb je allemaal kleine winkeltjes/kraampjes die allemaal souvenirtjes verkopen, echt super! Ik heb mijn ogen uitgekeken! Het was wel vermoeiend want echt iedereen wil dat je bij hun winkeltje komt kijken en loopt je overal achterna. Aan het begin had ik echt een heel mooi houten tafeltje gezien dat bewerkt was met kralen. Ik zat alleen te twijfelen en na 2 uur twijfelen heb ik het toch maar gekocht. Ik ben er echt zo blij mee! Ik zal er ook een foto van op mijn site zetten, dan kunnen jullie ook alvast spieken;). Na iets meer dan 2 uur rondgelopen te hebben zijn we bepakt en gezakt terug gegaan naar de Shoprite. Vanuit daar zijn Mark en Marjolein met een taxi naar huis gegaan en hebben ze alle gekochte spulletjes al meegenomen. Marjolein voelde zichzelf echt niet lekker, vandaar dat hun eerder naar huis gingen. Nikki en ik hebben toen de boodschappen gedaan en nog even snel wat gegeten daar. Toen we om 21.15uur aankwamen in Tema bleek er alleen geen tro tro meer naar Ada Foah te gaan. Daar stonden we dan…. Uiteindelijk was er een tro tro chauffeur die ons voor 30 Cedi naar Ada wilde brengen. Normaal gesproken ben je per persoon maar 2,20 Cedi kwijt, maar aangezien het al laat was en er geen andere mogelijkheid meer was zijn we ingestapt. Onderweg was het nog wel even zoeken naar een benzinestation dat open was, want onze tro tro begon al wat te sputteren. Bij het vierde tankstation was het raak en konden we zonder zorgen verder rijden. Toen we bij Kasseh aankwamen wilde onze chauffeur ons uit laten stappen, want volgens hem hadden we Kasseh gezegd. Echt onzin, want we hadden duidelijk Ada Foah gezegd. Die man was echt kwaad en duwde het gaspedaal steeds verder in. Hij bleef maar schreeuwen dat het dan 35 Cedi werd en wij op onze beurt bleven maar zeggen dat hij echt niet meer dan 30 Cedi van ons kreeg. Hij reed op een gegeven moment zelf 90km/h! Dat is toch echt wel veel te hard op die gare weg waar we toen overheen reden! Nikki en ik waren dan ook blij toen we de Clinic junction zagen. Toen we uitstapte gaf Nikki de chauffeur 30 Cedi en liepen we weg. Die man schreeuwen tegen ons! Eigenlijk waren we best wel bang dat hij met zijn tro tro achter ons aan zou komen en dus zijn we arm in arm snel weggelopen. Toen we de deur van de tro tro hoorde dichtslaan knepen we hem echt! Maar gelukkig draaide hij om en ging hij weg, gelukkig! We kwamen om 23.15uur eindelijk thuis en waren blij dat we heelhuids thuis waren gekomen. Op sommige momenten leek die tro tro namelijk net het busje van The A-Team :s.

Donderdag 2 oktober 2008
Marjolein bleek vanmorgen echt heel erg ziek te zijn en dus zijn we met haar naar het ziekenhuis gegaan. Eerst heb ik ’s morgens nog de was gedaan, dit keer heb ik dat maar buiten gedaan, want het was echt bloedheet!!! Toen we bij het ziekenhuis aankwamen bleek er geen dokter aanwezig te zijn en hebben we dus best een tijdje moeten wachten. Na ongeveer 1,5uur konden we eindelijk terecht bij Dr. Narh. Het bleek een zware keelontsteking te zijn en ze kreeg medicijnen voorgeschreven. Deze moesten we gaan halen in Kasseh, want niet alle medicijnen waren verkrijgbaar bij de apotheek van het ziekenhuis. Het mooiste is nog wel dat Dr. Narh zelf zei dat hij niet wist of de medicijnen wel zouden helpen, maar ach het was het proberen waard zei hij… En wij maar zeuren over de gezondheidszorg in Nederland:P.
Toen we thuis kwamen hebben we ons omgekleed en zijn we naar Mike en Adi gegaan. Adi had ons uitgenodigd voor het eten en Marjolein wilde wel mee en als het echt niet ging zou ze met Mark naar huis gaan. We hadden dus een tro tro gepakt vanaf de Clinic junction. Toen we aan het begin van Big Ada kwamen stopte de tro tro en moesten we eruit, hij ging niet verder zei hij. Nog een poging gedaan om geld terug te krijgen, maar helaas… Dus mochten we heel dat eind lopen. Normaal is het niet zo erg om een klein half uurtje te lopen, maar als je niet zo lekker bent is iedere minuut lopen teveel. We waren dus allemaal aan het mokken op de chauffeur. Na het eten bij Mike en Adi hebben we de films Antitrust en Dirty Dancing gekeken. Want ook dit keer bleek het een probleem om een taxi naar huis te krijgen. Uiteindelijk kwam er eentje rond 23.15uur en zijn we dus naar huis gegaan. Eenmaal thuis heb ik nog een beetje lopen rommelen in mijn kamer en nog wat dingetjes op geschreven. Uiteindelijk ging ik om 00.45uur slapen.

Vrijdag 3 oktober 2008
03.45uur ging de wekker… Nee dat was niet per ongeluk, dat was de bedoeling. Vandaag gingen we naar een bruiloft in Accra en om daar op tijd te zijn moesten we om 05.00uur vertrekken vanaf de Clinic junction. Marjolein voelde zich helaas echt niet lekker en kon dus niet mee gaan. Nikki zou al niet mee gaan en dus ging ik zelf rond 04.45uur op weg naar de Clinic junction. Eerst had ik thuis nog moeilijk staan doen om mijn ghanese jurk zelf dicht te ritsen, ik kan je vertellen dat ik me in heel wat onnatuurlijke posities heb moeten wringen maar dat het uiteindelijk gelukt is. Iets voor 05.00uur stond ik bij de Clinic junction te wachten op Kim, Isabeau, Sharon, Carmenza en Evelien en iets over 05.00uur kwamen ze aanlopen. Rond 05.15uur was onze chauffeur er en konden we gaan. Tijdens de rit naar Accra hebben we de zonsopkomst gezien en waren we allemaal benieuwd hoe de bruiloft zou zijn. Om 07.00uur kwamen we aan bij het huis waar het zou plaats vinden. Om ongeveer 07.45uur begon het hele gebeuren en werden alle cadeautjes beschreven en werd er veel gezongen. Hierbij was het bruidspaar nog niet aanwezig. Om ongeveer 08.45uur kwam dan ook het bruidspaar en begon de verlovingsceremonie. Voor ons was het allemaal niet zo makkelijk te volgen want grotendeels werd er Ghanees gesproken. Rond ongeveer 10.30uur was de verlovingsceremonie afgelopen en kreeg iedereen wat te drinken. Iedereen van ons had het toen eigenlijk wel gezien en niemand had meer zin om naar de kerk te gaan. Daarom zijn we rond 11.00uur maar weg gegaan en hebben we een taxi pakte naar de Shoprite. Dat was ook nog een heel gedoe! De chauffeur reed helemaal verkeerd en toen we hem zeiden dat hij fout reed en de andere kant op moest zei hij dat we dan het dubbele moesten betalen. Waarop wij natuurlijk zeiden dat we dat echt niet gingen doen, het was immers niet onze schuld dat hij fout reed. Onze chauffeur hield een andere taxi aan en hij zei dat we dan maar bij hem in moesten stappen. We hadden al 20 minuten bij hem in de auto gezeten maar zeiden tegen hem dat we hem niks zouden betalen als hij ons uit liet stappen. Blijkbaar had hij door dat hij fout zat want hij maakte er niet eens een probleem van. De aangehouden taxichauffeur vroeg veel te veel voor het ritje naar Shoprite en dus zijn we daar niet bij ingestapt. We zijn op zoek gegaan naar een tro tro en na lang zoeken hadden we er eindelijk een gevonden. Eenmaal bij de shoprite gingen we wat drinken en kwamen we Bart en Romy tegen. Samen met hun hebben we toen boodschappen gedaan en zijn we met zijn alle naar huis gegaan. Toen we langs de shop van Adi kwamen zag ik Nikki, Mark en Marjolein en heb ik hun gebeld hoe lang het nog ging duren. Ze waren er pas net en dus zei ik dat ik dan wel in Big Ada op ze zou wachten, dat was geen probleem zeiden ze. Ik heb toen dus even nog wat gedronken bij Bart en Romy en de TU studenten waren allemaal druk aan het overleggen. Rond ongeveer 18.15uur belde Mark dat ze in de tro tro zaten en dus ben ik naar de weg gelopen en ook in die tro tro gestapt. Eenmaal thuis hebben we even omgekleed en zijn we naar Brightest Spot gegaan om daar wat te eten met Mike en Adi. Het eten smaakte goed alleen was ik echt heel erg moe!Drie uurtjes slapen is blijkbaar toch net iets te weinig. Om 23.00uur kwamen we thuis en ben ik dus snel in mijn bedje gekropen.

Zaterdag 4 oktober 2008
Vandaag heb ik eerst lekker uitgeslapen tot ongeveer 10.00uur. Even wat slaap inhalen van afgelopen nacht, haha :). Om 12.00uur hadden we met Sharon, Carmenza, Evelien, Kim en Isabeau bij ons thuis gesproken om vanuit hier Mike en Adi op te halen met de tro tro. Samen met hun gingen we naar Kasseh en hebben we daar een tro tro geregeld naar de struisvogel boerderij. Volgens onze begeleider van hier, Isaac, kon je ook op die beesten rijden. Kijk als je zo’n kans krijgt moet je die toch eigenlijk wel grijpen dachten wij. Toen we eenmaal bij de boerderij waren bleek je er helemaal niet op te kunnen rijden. Je zag alleen een paar reusachtige struisvogels die niks aan het doen waren. Het voer was blijkbaar ook op en dus konden ze de beesten ook niet lokken. Daarom besloot Mike om achter de struisvogels aan te rennen zodat we nog wat actie zagen. Ook Mark zag daar de lol wel van in en al snel wisten de struisvogels niet meer waar ze heen moesten. Best wel zielig eigenlijk want ze sprongen zelfs over een hek wat in het midden van het land stond en daar vielen ze steeds over. Daarom hebben we Mark en Mike maar terug geroepen, want het was niet onze bedoeling om de struisvogels pijn te doen. Maar gelachen hebben we wel! Na de struisvogelboerderij zijn we nog even een stukje verder gereden naar de grote brug, want volgens Adi moest je dat echt een keer gezien hebben. Voor ons als Nederlanders niet zo bijzonder om op een brug boven het water te staan, maar voor een Ghanees wel… Gek eigenlijk want wij vloeken steeds maar weer als we een brug op moeten fietsen;). Na even wat rondgekeken te hebben zijn we nog een stukje verder gereden naar een Spa. Volgens Adi echt een leuk iets om een dagje te doen. Toen we de prijzen zagen waren we al snel van dat idee af, want dan is een dagje naar de Therme in Nederland nog veel goedkoper! Komt ook nog eens bij dat het er hier helemaal niet mooi en rustgevend uit zag. Dus bij deze, als ik terug ben in Nederland wil ik een keer een dagje naar een Therme ;).
Eenmaal terug in Ada is iedereen even spullen gaan pakken en hebben we verzameld bij Kim en Isabeau rond een uurtje om 17.30. Vanuit daar zijn we naar de rivierkant gelopen en hebben we met zijn alle, inclusief Mike en Adi een boot gepakt naar het Maranatha Beach Resort. Dat ligt hier een klein stukje verderop en daar komen ook de rivier en de zee samen. We gingen hier gezellig wat eten en genieten van een avondje cultuur en een overnachting in een palmhutje. Lekker primitief maar super leuk! Na het eten kwam er een kampvuur met muziek en dans. Ondertussen waren ook de TU studenten aangekomen en toen we het kampvuur een beetje beu waren zijn Kim, Isabeau en ik naar de zee gelopen. Daar op het strand lagen alle TU studenten naar de sterren te kijken en ook wij vonden dat wel een goed idee. Na wat gezellig praten en een fles Amarulla gingen Kim en Isabeau naar het hutje en ben ik samen met nog een paar studenten van de TU op het strand gebleven. Uiteindelijk ben ik daar zelfs in slaap gevallen en toen ik midden in de nacht wakker werd bleek er naast mij nog maar 1 iemand te liggen. Dus ben ik maar weer verder gaan slapen.

Zondag 5 oktober 2008
’s Morgens werd ik om 05.00uur wakker. Om 5.15uur werd Ronald van de TU ook wakker en zagen we verder nog een paar mensen van de TU zitten. Zij waren uit bed gekomen om de zonsopkomst te zien. Dus zijn we bij hun gaan zitten en hebben we langzaam de zon op zien komen. Helaas zat de zon steeds achter de wolken en zagen we iets voor 06.00uur de zon even tussen de wolken doorkomen. Na de zonsopkomst ben ik naar het hutje gegaan wat ik deelde met Kim en Isabeau en ben ik tot 08.45uur nog even gaan slapen. Eenmaal wakker hebben we onszelf een beetje opgefrist met wat water uit de rivier en zijn we gaan ontbijten. Ik had ei met toast besteld, maar helaas zat er door de toast heen anijs… Bah :S. Dus heb ik mijn eitje opgegeten en hield ik het wel voor gezien. Na het ontbijt zijn we op het strand gaan liggen en hebben we gezwommen in de zee, die gewoon warm was! Tot ongeveer 14.30uur hebben we op het strand gezeten en toen gingen we wat eten. Zelf had ik niet zo’n trek maar ben ik er gewoon bij gaan zitten. Ik had het wel gezien in de zon, want het was weer bloedheet! Rond 16.00uur zijn Kim, Isabeau en ik terug naar huis gegaan en ben ik me thuis even gaan opfrissen. Al dat zand in je kleren is toch niet echt fijn:S. Om 17.45uur ben ik naar Kim en Isabeau gelopen en heb ik daar gezellig meegegeten. Na het eten hebben we nog even zitten kletsen en om 21.00uur ben ik met een motor naar huis gegaan. Eenmaal thuis belde Dave mij nog en daarna ben ik gaan slapen.